ถ้านิยามตัวผมได้ คงนิยามได้แค่คำว่า ‘นก’ เพราะไม่ว่าจะแอบชอบใคร แอบรักใคร

เมื่อผมไปสารภาพรักกับเขา เป็นอันว่าถูกตอกกลับหน้าหมุนด้วยคำว่า ‘ไม่’ ทุกครั้งไป

ยิ่งโดยเฉพาะรักแรกในรั้วมหาวิทยาลัยกับสาวฝ่ายเชียร์ลีดเดอร์

เขาไม่มีเยื่อใยในการรับรักผมแม้แต่น้อยเพราะแค่ผมหน้าตาขี้เหร่เกินไป

ไม่ได้การ ผมรีบโทรหา คลับซันเดย์ คลื่นวิทยุให้คำปรึกษาปัญหาความรัก

และสิ่งที่ผมได้คำแนะนำกลับมา คือการต้องแบกหน้าที่สวมแว่นหนาเตอะเข้าไปขอร้อง

พี่เอฟ รุ่นพี่สุดหล่อในศิลปกรรมต่างคณะ ให้ช่วยเปลี่ยนแปลงชีวิตผมที

แต่กว่าจะตามง้อให้เขาช่วยได้ ผมต้องถูกเล่นงานนั่นนี่สารพัด ยอมๆ หน่อยวะ

ไอ้คณิต ถ้ามึงหล่อเมื่อไหร่ล่ะก็… นอกจากจะทำให้สาวเสียดายแล้ว

ไอ้พี่เอฟก็ต้องตกหลุมรักมึงไม่แพ้คนอื่นหรอก เชื่อสิ!